Η ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

Γρηγορίου του Ναζιανζηνού

(Η υπ’ αριθμ. 178^η επιστολή του Γρηγορίου του Θεολόγου “Ευδοξίω ρήτορι” (Έ.Π. 37 , 289). (Μετάφραση από το αρχαίο κείμενο, βιβλίο του Ευάγγελου Θεοδώρου, τακτικού καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ΟΕΔΒ 1982, σελ. 150-153).

“Υπήρχε ένας παλαιός νόμος στην Αθήνα, κατά την κρίση μου άριστος, σύμφωνα με τον οποίο, όταν οι νέοι έφταναν στην εφηβική ηλικία, οδηγούνταν στα επαγγέλματα και μάλιστα με τον εξής τρόπο: Τοποθετούνταν φανερά σε όλους τα εργαλεία κάθε επαγγέλματος και οδηγούνταν οι νέοι σε αυτά και ανάλογα με το εργαλείο, για το οποίο τύχαινε να χαίρεται καθένας και έτρεχε να το περιεργαστεί, διδασκόταν και το επάγγελμα που σχετιζόταν με αυτό. Και τούτο, γιατί το επάγγελμα που ταιριάζει με τη φύση μας, πετυχαίνει, ενώ εκείνο που δεν ταιριάζει, αποτυχαίνει. Λοιπόν, τι θέλει να μου ειπεί αυτή η διήγηση;

Θέλει να μου ειπεί ότι και συ, αφού έχεις φιλική διάθεση προς την φιλοσοφία, δεν πρέπει να την παραμελείς, ούτε να συνηθίζεις τον εαυτό σου περισσότερο σε κάτι άλλο από εκείνα που δεν ανήκουν σε αυτήν, αλλά να επιδιώκεις αυτήν, προς την οποία έχεις εκδηλώσει την κλίση σου, όχι μόνο γιατί είναι άριστη, αλλά και επειδή είναι περισσότερο κατάλληλη για την φύση σου.

Και η παροιμία διδάσκει ότι δεν πρέπει κανείς να αλλάζει με την βία το ρεύμα του ποταμού, και η ποίηση δεν θέλει να ασχολείται με το άσμα εκείνος που γνωρίζει την τέχνη να διευθύνει τους ίππους. Και τούτο, για να μην συμβεί τι; Για να μην αποτύχεις και στην τέχνη να διευθύνεις τους ίππους και στο άσμα”.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

Πνευματικά Δικαιώματα Ευστάθιος Ι. Μοσχοβίτης