Άρθρο Αν θες να ζήσεις λίγο …τότε να γίνεις Δημοσιογράφος Λειτουργός της ενημέρωσης πίστευε ο νέος που σπούδαζε δημοσιογραφία ότι θα γίνει. Ωστόσο ο δρόμος ήταν στρωμένος με αγκάθια καθώς δεν είχε τις πλάτες κάποιου ισχυρού Δημοσιογράφου, συγγενή του, ή την εύνοια έστω ενός εκδότη. Αριστούχος με όνειρα και ταλέντο με παιδεία και αγάπη για το λειτούργημα, όπως πίστευε, της Δημοσιογραφίας. Δεν είχε υπολογίσει τις σκοπιμότητες, πολιτικές και οικονομικές, την αναξιοκρατία, τον φθόνο των συναδέλφων του, τα οποία θα λειτουργούσαν ως τροχοπέδη στον σκοπό του. Σκοπός ιερός η όσο το δυνατόν αντικειμενική ενημέρωση, με γνώμονα το συμφέρον όλων των πολιτών, σε μια ευνομούμενη, δημοκρατική και φιλελεύθερη Πολιτεία. Η στήριξη των δημοκρατικών θεσμών, της αλήθειας, της δικαιοσύνης, των αξιών και των ηθών του λαού μας και ο φωτισμός και η σωστή προβολή όλων των σημαντικών πολιτικών κοινωνικών, οικονομικών γεγονότων για να παίρνει ο πολίτης τις σωστότερες αποφάσεις για την ζωή του και την ζωή της πολιτείας ήταν ο ιερός σκοπός του. Σπούδασε και κατέβαλε κόπους και θυσίες για να πραγματοποιήσει το όραμα του να είναι άξιος λειτουργός της ενημέρωσης. Ζητώντας εργασία τον αντιμετώπισαν ως ένα αντικείμενο, αγνόησαν σε κάποιες περιπτώσεις την εμπειρία του και τις σπουδές που είχε ως δημοσιογράφος, κάποτε τον άφηναν απλήρωτο και ανασφάλιστο ή θέλησαν να τον χρησιμοποιήσουν ως χαμάλη ή ως εργάτη ή ως κλητήρα στην καλύτερη περίπτωση. Σαν να μπορεί ένας οικοδόμος να γίνει δεινός αρθογράφος ή ένας αρθογράφος να μπορεί να γίνει δεινός οικοδόμος. Ο οικοδόμος θα γράφει ως αγράμματος (αν και πολλοί οικοδόμοι σήμερα με την ανεργία που υπάρχει είναι αρκετά μορφωμένοι) και ο αρθογράφος θα πονάει σε όλο του το σώμα μετά από μερικά καροτσάκια τούβλα που θα σηκώσει και θα καταρρεύσει. Αν όμως είστε, συγγενής κανενός εκδότη ή έχετε μέσα, δόντι όπως λέγεται, πολιτικό ή άλλο, τις κατάλληλες γνωριμίες, τότε ενδεχομένως να ξεκινήσετε μια λαμπρή καριέρα και μάλιστα ως προϊστάμενος ή αρχισυντάκτης, θα σας μάθει την εργασία ο μπαμπάς σας ή ο θείος σας, ο Διευθυντής ή οι έμπειροι συντάκτες… του τμήματος στο οποίο υποτίθεται ότι είστε προϊστάμενος… Η δημοσιογραφία πλήττεται από την αναξιοκρατία, την ποδηγέτηση των δημοσιογράφων από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Θα πρέπει η ΕΣΗΕΑ να υψώσει το ανάστημα της και να υποστηρίξει τους Δημοσιογράφους, οι οποίοι με ήθος και συνέπεια υπηρετούν την σωστή ενημέρωση των πολιτών. Το κυριότερο κριτήριο για να ελέγξουμε εάν ένα δημοσιογράφος ασκεί ορθά το λειτούργημα του είναι ο βαθμός στον οποίο υπηρετεί το κοινωνικό συμφέρον και ενδιαφέρεται για το κοινό καλό, την κοινωνική πρόοδο και την προάσπιση των δημοκρατικών θεσμών. Ο δημοσιογράφος πρέπει να ενημερώνει τον πολίτη σε βάθος για την ουσία των σημαντικότερων γεγονότων, δηλαδή ειδήσεων που αφορούν την ζωή του, να σχολιάζει και αναλύει τις ειδήσεις, αλλά ταυτόχρονα έχει σημαντικό μέρος της ευθύνης για την σωστή πολιτική διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας, ώστε ο πολίτης να κάνει τις καλύτερες πολιτικές επιλογές για την κοινωνία και τον εαυτό του. Αν με ρωτήσετε τι είναι όλα τα παραπάνω, θα μπορούσα να σας πω ένα όνειρο θερινής νυκτός καθώς η Δημοσιογραφία παραμένει ένα επάγγελμα μιας κλειστής κάστας στην οποία τα μέσα, οι γνωριμίες και οι σκοπιμότητες των ισχυρών οικονομικών και πολιτικών παραγόντων ανάγονται σε κριτήρια αναγνώρισης και επιβίωσης των δημοσιογράφων. Ωστόσο υπάρχουν ακόμα (μοναχικοί Δον Κιχώτες τους αποκαλούν όσοι θέλουν να τους απαξιώσουν γιατί δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν σέβονται την ανεξαρτησία του δημοσιογράφου) άξιοι, ευσυνείδητοι, δημιουργικοί και υπεύθυνοι λειτουργοί της ενημέρωσης που με το αίμα της καρδιάς τους μέσα σε άθλιες συνθήκες, σε εφημερίδες όπου οι ώρες εργασίας μπορεί να είναι και 10 ή 12, γράφουν και ενημερώνουν σωστά τον πολίτη όσο τους επιτρέπεται και καμία φορά λόγω άγχους και πολύ φόρτου εργασίας πεθαίνουν σε ηλικία πενήντα ή εξήντα ετών. Προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο ακόμη και όταν οι ανάγκες σε δημοσιογραφικό προσωπικό είναι μεγάλες καθώς ο δημοσιογράφος μετατρέπεται σε εργαλείο, το οποίο πρέπει να αποδώσει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος με το μικρότερο κόστος … ακόμη και αν πεθάνει πάνω στην γραφομηχανή του… Συντάκτης του κειμένου που διαβάζετε είναι ένας δημοσιογράφος που δεν ξέρει αν αύριο θα ζει …καθώς η ανεργία σκοτώνει. Δημοσιογραφία δεν είναι η σεναριολογία και εικοτολογία χωρίς διασταυρωμένες πληροφορίες με σκοπό τον εντυπωσιασμό του κοινού για να αυξήσουμε του αναγνώστες ή τους τηλεθεατές ασελγώντας απέναντι στην έγκυρη δημοσιογραφία. Βεβαίως μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις όταν υπάρχουν σημαντικά στοιχεία και να βγάζουμε συμπεράσματα, ωστόσο χωρίς διασταυρωμένες έγκυρες πληροφορίες δεν μπορούμε να πλάθουμε εντυπωσιακά ανυπόστατα σενάρια. Δυστυχώς είναι χόμπι μερικών ελάχιστων, υποτίθεται μεγαλοδημοσιογράφων, να εξευτελίζουν και να απαξιώνουν το δημοσιογραφικό λειτούργημα υπηρετώντας συγκεκριμένα κάθε φόρα πολιτικοοικονομικά συμφέροντα του εκάστοτε εργοδότη τους, ο οποίος διαπλέκεται με τα κομματικά συμφέροντα που τον εξυπηρετούν καλύτερα στα άνομα σχέδιά του. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι διασκεδαστές ή διαφημιστές ούτε ηθοποιοί. Τα πιπεράτα κουτσομπολιά για διάσημους και μη, οι κοσμικές στήλες με διασκεδαστικά παραλειπόμενα καθώς και οι ανάλογες εκπομπές, τύπου "Big Brother", που καταρρακώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν έχουν σχέση με το λειτούργημα της δημοσιογραφίας, η οποία υπηρετεί τους δημοκρατικούς θεσμούς, "την ελευθερία του πολίτη και ανθρώπου ως Εικόνα του Θεού", τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κοινωνικό συμφέρον όλων των πολιτών.
Ευστάθιος Ι. Μοσχοβίτης Δημοσιογράφος ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ι. ΜΟΣΧΟΒΙΤΗΣ |