Η ρίζα του προβλήματος

Η απάντηση του Παύλου στο πρόβλημά μας αρχίζει -περίεργα, αλλ' όχι ανεξήγητα- από την κοιλιοδουλεία.  Γιατί οι «σαρκικές επαναστάσεις» έχουν ως βασική τους αιτία την γαστριμαργία.  Από αυτήν γεννιέται το πάθος της πορνείας.  Και ως «πορνεία» νοεί ο Απόστολος, και μαζί του οι άγιοι Πατέρες μας, όχι φυσικά μόνο τη σαρκική σχέση με κάποια Πόρνη, αλλά κάθε χρήση του γενετήσιου ενστίκτου για σκοπούς έξω από το θέλημα του Θεού, που είναι η δημιουργία οικογένειας.  «Το σώμα του Χριστιανού δεν επλάσθη, δια να τρυφά και εκ της τρυφής να πίπτη εις την πορνείαν, αλλ' επλάσθη δια να ενωθή με τον Κύριον, Ος τις είναι η κεφαλή του» (αγ. Νικόδημος Αγιορείτης). 

Η νηστεία και η χαλιναγώγηση του σώματος, ουσιαστικά στοιχεία της ορθόδοξης ασκητικής, αυτόν ακριβώς τον στόχο έχουν: να αποφευχθεί η «θεοποίηση» της κοιλίας (Φιλιππ. γ' 19), ώστε να μη υποθάλπονται τα σαρκικά πάθη, που έχουν ως κύρια αιτία την ευζωία και κοιλιοδουλεία. «Τί δε σαρκός ευπαθούσης, και νεότητι περιφερομένης, αφρονέστερον;» - θα πει ο Μ. Βασίλειος.

Η διδασκαλία του Απ. Παύλου

διαρθρώνεται κατά τον ακόλουθο τρόπο:

α) Πόσοι δεν βλέπουν το σώμα τους ως όργανο ηδονής;  Όχι, λέγει ο Παύλος.  Το σώμα είναι δημιούργημα του Θεού και δεν πλάσθηκε για την πορνεία, αλλά για να θεωθεί μαζί με την ψυχή, που είναι άρρηκτα δεμένη μαζί του.  Θα αναστηθεί μαζί με την ψυχή, για να ζήσει αιώνια, ή στη δόξα του Θεού ή στην αιώνια στέρησή της, που είναι η κόλαση.  Γι' αυτό δέχεται το σώμα μας τη Χάρη του Θεού, ώστε να μεταβάλλεται σε «ναό του εν ημίν Αγίου Πνεύματος», αφού βέβαια καθαρισθεί πρώτα από τα πάθη του ο άνθρωπος. 

Πορεία δόξας είναι η ζωή του πιστού μέσα στο σώμα του Χριστού. Να, λοιπόν, γιατί είναι πτώση και συντριβή η (οποιαδήποτε) πορνεία. Εκτροχιάζει το σώμα μας αλλά και όλο τον άνθρωπο από τον αιώνιο προορισμό του.

β) Τα σώματά μας με το βάπτισμα γίνονται μέλη του Χριστού.  Όταν λοιπόν χρησιμοποιούμε τα μέλη του σώματός μας, για να διαπράξουμε οποιοδήποτε κακό, χρησιμοποιούμε μέλη του Χριστού για την διάπραξη της αμαρτίας μας.  Έτσι, κάνουμε τα «μέλη του Χριστού» να αμαρτάνουν.  Υπάρχει χειρότερο και φοβερότερο από αυτό;  Αν λ.χ. φονεύσω κάποιον, με το χέρι του Χριστού τον φονεύω. Όταν βρίζω κάποιον, με το στόμα του Χριστού τον βρίζω.  Όταν αδικώ τους γύρω μου, με το χέρι του Χριστού τους αδικώ.  Και όταν πορνεύω, με τα μέλη του Χριστού πορνεύω.  Αυτή είναι η τραγικότητα και αφροσύνη της «πορνείας»!  Αποσπώ τα μέλη μου από το σώμα του Χριστού και τα καταδικάζω σε θάνατο, καθιστώντας τα όργανα της αμαρτίας μου. 

Μέσα στον ορθόδοξο γάμο, με το μυστήριο, την πίστη και τη σωφροσύνη του, το ζευγάρι εντάσσει στη Χάρη του Θεού και τη σωματική του σχέση, που γίνεται έτσι «δια της τεκνογονίας» μέσο σωτηρίας.  Έξω από το μυστήριο και τη Χάρη του Θεού (και αυτό συμβαίνει σε κάθε άλλο είδος «γάμου») η σωματική σχέση παύει να είναι κοινωνία εν Χριστώ και γίνεται σχέση σαρκική, δηλαδή πορνεία, αποκοπή από το Σώμα του Χριστού, θάνατος.

γ) Η ουσία της «πορνείας» παρουσιάζεται από τον Απόστολο και από μια άλλη οπτική γωνία.  «Δικό μου είναι το σώμα μου και το κάνω ό,τι θέλω»!  Αυτή είναι η πρόχειρη επιχειρηματολογία μας.  Όχι, απαντά ο Παύλος.  Δεν είναι δικό σας τίποτε, συνεπώς ούτε και το σώμα σας.  Δεν ανήκετε στον εαυτό σας.  Και ως δημιουργήματα του Θεού, αλλά και για ένα εξίσου σπουδαίο λόγο.  Σας εξαγόρασε ο Χριστός με ατίμητο τίμημα, το πανάγιο Αίμα Του.  Είμαστε «εξαγορασμένοι σκλάβοι», κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.

Δεν είναι δικά μας, λοιπόν, τα μέλη του σώματός μας, αλλά του Χριστού.  Περισσότερο δε από κάθε άλλη αμαρτία η πορνεία μολύνει όλο μας το σώμα, σαρκικά και πνευματικά, και ισοδυναμεί με αυτοκτονία.

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, γιατί με τόση αγωνία φωνάζει ο Παύλος: Φεύγετε (= τρέξτε να σωθείτε από) την πορνεία!  Την βλέπει να καταδιώκει απειλητικά τον άνθρωπο: Καμιά αμαρτία δεν μας κυνηγά τόσο, όσο η σαρκική, γιατί είναι ριζωμένη μέσα μας.  Παρατηρεί ο Άγ. Γρηγόριος Νύσσης: «...Όταν μορφή πορνική τοξεύη, νώτα διδόναι (=να τρέπεσαι σε φυγή)... Κατατοξεύει γαρ κατ' οφθαλμών η πορνεία, έστι δε των άλλων πονηρεμάτων φοβερώτερον»!

Αναγκαία προϋπόθεση

Γίνεται, λοιπόν, φανερό, ότι η «σεξουαλική αγωγή» στο χώρο της Ορθοδοξίας δεν είναι παρά θεολογία του ανθρωπίνου σώματος, μέρος της ορθόδοξης ανθρωπολογίας.  Δεν πρόκειται συνεπώς για μια «επιστημονική» ανάλυση και περιγραφή της σωματικής λειτουργίας ή για ηθικοκοινωνική καθοδήγηση, αλλά για θεώρηση του ανθρώπου μέσα από το πρίσμα της θείας αποκαλύψεως.

Μια τέτοια αντίληψη, άρα, για τον άνθρωπο και το σώμα του δεν «διδάσκεται» θεωρητικά, ούτε, πολύ περισσότερο, επιβάλλεται! Εμπνέεται μονάχα στα πλαίσια της εν Χριστώ ζωής και του πνευματικού αγώνα της Ορθοδοξίας.  Ο χριστιανός νέος μαθαίνει κοντά στον Γέροντα - Πνευματικό του να ζει εν Χριστώ, με προσευχή και άσκηση, αγώνα και εγκράτεια, γνωρίζοντας ότι στόχος του είναι ο εν Χριστώ δοξασμός του σώματος και της ψυχής του.  Αν δεν ισχύει η προϋπόθεση αυτή, δεν είναι περίεργο η διδασκαλία του Παύλου να απορρίπτεται σαν μύθος.

"ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ"
(Απάνθισμα κηρυγμάτων από την
«ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ» των ετών 1980 και 1983)
ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Μ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ"

ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΑΤΟΦΙΟ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΓΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ...

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΙΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5, ΣΤΙΧΟΙ: 22 "Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ Κυρίῳ, 23 ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς γυναικὸς, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος. 24 ἀλλ' ὥσπερ ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί. 25 οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, 26 ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι, 27 ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ' ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος. 28 οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα. ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ· 29 οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ' ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς τὴν ἐκκλησίαν· 30 ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ· 31 ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. 32 τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν. 33 πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ' ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.

Ο ευλογημένος από τον Θεό γάμος είναι : "ομού και ηδονή και ασφάλεια και άνεσις και τιμή και κόσμος και συνειδός αγαθόν" (¨Μαζί και ηδονή και ασφάλεια και άνεση και τιμή και στολισμός και συνείδηση αγαθή¨) Ιωάννου Χρυσοστόμου, Εις ρητόν ¨Δια δε τας πορνείας¨, 5, ΕΠΕ 27, 120.

ο Άνθρωπος αγιάζεται με την χάρη του Θεού και την Σταυροαναστάσιμη Αγάπη του Χριστού είτε εκτός γάμου είτε μέσα στον ευλογημένο από τον Θεό γάμο αρκεί με αγάπη χριστού οι σύζυγοι και όχι με σαρκολατρεία να βιώνουν την σαρκική τους ένωση. 

Γιατί το σώμα μας είναι ο Ναός του Αγίου Πνεύματος του Θεού και όχι αντικείμενο και δοχείο ηδονής, για αυτό με προσευχή, ταπεινό φρόνημα και έργα αγάπης προς τον πλησίον πρέπει να βιώνουμε την Ανάσταση του Χριστού τόσο μέσα στον ευλογημένο από τον Θεό γάμο με πίστη και αγάπη όσο και αν ζούμε με την χάρη του Θεού βίο παρθενικό.

Ο παρθενικός βίος είναι δώρο του Θεού στους πιστούς χριστιανούς όπως και ο άγιος έγγαμος βίος.  Εάν εμείς χάσαμε την πίστη μας στον Θεό και χρησιμοποιούμε ως όργανο ηδονής το σώμα μας σκλαβωμένοι στα πάθη μας δεν φταίει ο Άγιος Θεός για αυτό.

Ας προσευχόμαστε αδιάλειπτα, "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς τους αμαρτωλούς" και ας ζητήσουμε συγνώμη από τον Θεό και τους ανθρώπους για τις αμαρτίες μας και θα μας χαρίσει ο Θεός την παρθενία ή τον ευλογημένο γάμο, ανάλογα με την πίστη και την επιθυμία μας αλλά και το συμφέρον μας για να μην χάσουμε την ΑΘΑΝΑΤΗ ψυχή μας. 

Όπως σωστά έγραψε στο διαδίκτυο και ο Κρίτων Ιακώβου: "¨Ει δε μη εγκρατεύονται, γαμησάτωσαν¨ (Αν όμως δεν μπορούν να εγκρατευθούν, ας έλθουν σε γάμο) Ιωάννου Χρυσοστόμου, Περί παρθενίας, ΕΠΕ 29, 504.  Πέρα, λοιπόν, από τη Χρυσοστόμειο αυτή ρεαλιστική τοποθέτηση, όταν ο συζυγικός έρωτας εμμένει αποκλειστικά και μόνο στην αναπαραγωγική διαταγή, τότε ευνουχίζει και διαστρέφει την αγάπη και περιορίζει τη γαμήλια σχέση σε μηχανιστική, απρόσωπη και σχολαστική αντίληψη". 

Απλώς θα προσθέσω ότι και η ηδονή μέσα στον γάμο είναι ευκταία και αναγκαία αρκεί να μην μεταβληθεί σε σαρκολατρεία και φτάσουμε να έχουμε είδωλο και θεό την ηδονή της σάρκας....

ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ, ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ.  Η  ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ "Η ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΗΜΕΡΑ" ΩΣ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΗ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΜΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΦΕΛΕΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΜΨΥΧΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΠΡΑΞΗ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΑΡΚΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΤΑΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΣΑΡΚΟΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΓΑΜΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ "ΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΥΝΕΖΕΥΞΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΗ ΧΩΡΙΖΕΤΩ" (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 19, 6) ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ... ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΜΑΣ...

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ;  ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΜΨΥΧΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ;

ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΛΟ Ή ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΣΥΖΥΓΟ ΠΟΥ ΜΑΖΙ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ/ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ;

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΕ ΔΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ;

"ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΣ" ΕΙΝΑΙ Ο ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟ ΒΙΟΣ ΕΙΤΕ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΕΓΓΑΜΟ ΒΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ "ΠΑΡΘΕΝΟΙ" ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΝ ΔΕΝ ΠΟΡΝΕΥΟΥΜΕ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΑΜΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΡΝΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΠΑΡΘΕΝΟΙ ΩΣ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ...

ΑΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΟΣΑ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΩΣ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΕΓΓΑΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΜΟ ΒΙΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ (ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ) ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ...

ΟΠΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΥ ΒΙΟΥ (ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΤΟΥ) "η Οσία Μαρία η Αιγύπτια μετάνιωσε, εξομολογήθηκε και ταπεινώθηκε και άγιασε.  Δε συνέχισε την πορνεία.  Αν δε σε βολεύει αυτό, είναι δικό σου θέμα.  Ο έρωτας είναι ευλογημένος μόνο μέσα στο γάμο".

ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ;

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΜΨΥΧΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.  ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, Α΄ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6, ΣΤΙΧΟΙ: 9 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται 10 οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι. 11 καὶ ταῦτά τινες ἦτε· ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλὰ ἡγιάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ ἐν τῷ Πνεύματι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.12 Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ' οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ' οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. 13 τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ, καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· 14 ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. 15 οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο. 16 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· 17 ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. 18 φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. 19 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; 20 ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.
 

Ένα επίσης αξιόλογο άρθρο το οποίο θα πρέπει να διαβάσουμε...

 SEX ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ (ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΓΟΝΕΙΣ!)

Τού Θεόδωρου Ρηγινιώτη

Η σεξουαλική δραστηριότητα στον άνθρωπο δεν ορίζεται μόνο από τη φύση (όπως στα ζώα) αλλά και από την επιθυμία. Επειδή όμως πρόκειται για ένστικτο, η διαχείρισή του μπορεί να έχει συνέπειες, είτε θετικές για τον άνθρωπο είτε αρνητικές.

Στην εποχή μας υπάρχει μια αυτόματη αντίδραση (σαν ψυχολογική αλλεργία) στην επισήμανση ότι η σεξουαλικότητα μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες. Οι έφηβοι – και των δύο φύλων – υφίστανται ένα διαρκή βομβαρδισμό από σεξουαλικά ερεθίσματα, που φτάνει στα όρια της πλύσης εγκεφάλου, με αποτέλεσμα το σεξ να τους γίνεται έμμονη ιδέα και να τους απασχολεί καθημερινά.

Τα ερεθίσματα αυτά είναι δύο ειδών: α) σεξουαλικές εικόνες και μηνύματα, που βρίσκονται παντού: από την τηλεόραση και το διαδίκτυο μέχρι το ντύσιμο της μόδας, τις εκπομπές lifestyle, τα νεανικά τραγούδια κ.λ.π. κ.λ.π., β) μηνύματα, επίσης από παντού, που επιμένουν ότι η επιδίωξη σεξουαλικών απολαύσεων στην εφηβική ηλικία είναι κάτι θετικό και η αποφυγή τους σημαίνει ότι «ντρέπομαι για το σώμα μου», πράγμα αφύσικο.

Το να παραμείνει παρθένος ένας έφηβος ή μια έφηβη – ενώ μπορεί να «χαίρεται τη ζωή» με ερωτικές εμπειρίες που κυμαίνονται από το απλό ερωτικό φιλί μέχρι την πλήρη σεξουαλική επαφή, με «προστασία» βέβαια για αποφυγή εγκυμοσύνης – προβάλλεται ως κάτι αρνητικό, αφύσικο και ακατανόητο, ως άρνηση της χαράς της ζωής, πράγμα που για το σύγχρονο άνθρωπο έχει γίνει ένα ιδιόμορφο είδος (αθεϊστικής) αμαρτίας. Ιδίως αμερικάνικες ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές προβάλλουν αυτό το πρότυπο απελευθερωμένου έφηβου και έφηβης και εμείς, ως γνωστόν, αντιγράφουμε αυτά τα πρότυπα πλήρως και χωρίς αντίσταση, γιατί δεν υπάρχουν πια άλλα πρότυπα στη σκέψη και τη φαντασία μας. Και θα ρωτήσει εύλογα ο αναγνώστης: και γιατί να υπάρχουν ή ποια μπορεί να είναι αυτά τα «άλλα» πρότυπα;

Θα έλεγα ότι δύο πράγματα κυριαρχούν στη φαντασία του σημερινού έφηβου: το σεξ, σε όλες τις μορφές του, και ο θάνατος. Ο θάνατος προβάλλεται με ιστορίες τρόμου και περιπέτειες τεράτων (βρικολάκων, λυκανθρώπων, ζωντανών-νεκρών), συχνά ανακατεμένες με γοητευτικό νεανικό ερωτικό στοιχείο, ενώ για τους προέφηβους υπάρχουν και αντίστοιχα κινούμενα σχέδια με πλήρες σετ διαφημιστικών προϊόντων για το σχολείο, παιχνιδιών κ.λ.π. Εννοείται ότι στα παιχνίδια υπολογιστών κυριαρχούν οι εφιαλτικοί κόσμοι, γεμάτοι βία, τρόμο, τέρατα και θάνατο.

Αναρωτιέμαι αν τα δύο αυτά στοιχεία – σεξ και θάνατος – έχουν γεμίσει τόσο την εφηβική φαντασία και ψυχή συμπτωματικά ή αν συνδέονται μεταξύ τους. Θα υποθέσω μια σύνδεση: ο έφηβος καλείται να εξορκίσει το θάνατο κάνοντας σεξ, όμως αυτό το σεξ (που είναι καθαρά εμπορικό και φτηνό και δεν περιέχει αγάπη, από το φόβο της προδοσίας) οδηγεί σε ένα νέο συναίσθημα κενού, άρα θανάτου. Ακολουθεί νέα καταφυγή στο σεξ κ.ο.κ. Έτσι, οι μεν πολυεθνικές του θεάματος, και όχι μόνο, θησαυρίζουν, οι δε δυστυχισμένοι άνθρωποι αλλοτριώνονται και ναρκώνονται, παράγοντας μελλοντικούς αλλοτριωμένους και ναρκωμένους ενήλικες.

Τα παραπάνω, αν τα πει ένας ιερέας ή θεολόγος (καλή ώρα), θεωρούνται σκοταδιστικά κηρύγματα. Αν τα πει ένας κοινωνιολόγος ή ψυχολόγος, γίνονται σεβαστά και αποδεκτά. Είναι λογικό αυτό, όμως ας επισημάνω ότι ένας καταρτισμένος ιερέας ή θεολόγος διαθέτει επαρκές επιστημονικό υπόβαθρο για να κατανοήσει την ανθρώπινη ψυχή και κοινωνία, ακόμη κι αν χρησιμοποιεί μόνο το Ευαγγέλιο και τους Πατέρες της Εκκλησίας (δηλαδή τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού, παλαιούς και σύγχρονους). Τέλος πάντων.

***
Αυτή η πλύση εγκεφάλου που γεμίζει το νου του έφηβου και της έφηβης με δίψα για σεξουαλικές χαρές, συνυπάρχει με μια καλλιέργεια της ιδέας ότι ο άνθρωπος δεν επιτρέπεται να παντρευτεί πριν αποκατασταθεί επαγγελματικά, πράγμα που μπορεί να καθυστερήσει κι ως τα 40 χρόνια του! Έτσι, η ψαλίδα ανάμεσα στην αφύπνιση της σεξουαλικής επιθυμίας και στην θεωρούμενη ως κατάλληλη ηλικία γάμου έχει ανοίξει εκπληκτικά, προκαλώντας μια επιδημία ελεύθερων σεξουαλικών σχέσεων, που αρχίζουν στα σχολικά χρόνια και εκδηλώνονται στα διαλείμματα των μαθημάτων, στις βόλτες, στις νυχτερινές εξόδους για διασκέδαση και γενικά παντού. Ο νέος θεωρείται ανώριμος να παντρευτεί, αλλά «ώριμος» για να ζήσει ολοκληρωμένες σεξουαλικές εμπειρίες, προσέχοντας μάλιστα, όχι μόνο να μη μείνει έγκυος η κοπέλα (κι αυτό, όχι για άλλο λόγο, παρά για να μη λοξοδρομήσει από την κατευθυνόμενη εγωκεντρική ζωή, για την οποία την αναθρέφουν), αλλά και να μην αγαπήσει πραγματικά, ολοκληρωτικά και ανιδιοτελώς και «πληγωθεί»…

Περιττεύει να πούμε πως οι οικογένειες δε λένε ποτέ τίποτα στα παιδιά τους για την αξία της ψυχικής και σωματικής αγνότητας. Οι περισσότεροι γονείς δε σκέφτονται καν ότι υπάρχει τέτοια αξία, είτε γιατί και οι ίδιοι είναι εθισμένοι στο σεξουαλικό βομβαρδισμό που υφιστάμεθα όλοι, είτε γιατί απλώς έχουν πέσει νοκ-άουτ από το σφυροκόπημα των καθημερινών υποχρεώσεων, που διαρκώς αυξάνονται έχοντας μετατρέψει στο σύγχρονο άνθρωπο σε σκλάβο (προς όφελος εκείνων που θησαυρίζουν από την εξάντλησή του, με το κατευθυνόμενο δίπολο εργασία – κατανάλωση).

Η σεξουαλική αυτή ελευθεριότητα στην εφηβεία δεν έχει θετικές συνέπειες. Ο έφηβος αναζητά τη χαρά της ζωής. Η χαρά όμως δεν προκαλείται από τη σαρκική ηδονή, αλλά από την αγάπη. Η εμμονή στο σεξ και την ηδονή που προσφέρει, όχι μόνο δεν περιέχει αγάπη, αλλά και την αποφεύγει, γιατί η συναισθηματική επένδυση πιθανότατα δεν θα είναι αμοιβαία και θα προκαλέσει πληγές. Αλλά η αποφυγή της αγάπης προκαλεί νέες συσσωρευμένες πληγές, που γίνονται απωθημένα και τελικά οι συνέπειες όλου του πακέτου είναι μια δυστυχισμένη γενιά: από σεξουαλικό εθισμό, αναπάντεχες εγκυμοσύνες και εκτρώσεις – που, εκτός από το ίδιο γεγονός της εξολόθρευσης ενός αγέννητου παιδιού, έχουν ανυπολόγιστες ψυχικές και σωματικές συνέπειες για τις κοπέλες/μάνες – μέχρι προδοσίες, συναισθηματικά τραύματα, απελπισία, φόβο ενάντια στην εμπιστοσύνη, στην αγάπη, στον έρωτα, στη μόνιμη δέσμευση, μοναξιά.

Ο σημερινός έφηβος ψάχνει τη χαρά της ζωής εκεί που δεν υπάρχει, παγιδεύεται και κατόπιν δε μπορεί καθόλου να βρει τη χαρά εκεί που υπάρχει, δηλαδή στην εμπιστοσύνη και την αγάπη. Δεν έχει αληθινούς παιδαγωγούς (το σχολείο έχει αποδυναμωθεί έντεχνα και, κατ’ εμέ, σκόπιμα), ενώ όσοι επιχειρούν να του προσφέρουν κάποια «σεξουαλική αγωγή» δε βλέπω να του λένε να αγαπά, να εμπιστεύεται, να ρισκάρει (με αυτοπεποίθηση και γενναιότητα) και να δεσμεύεται. Και φυσικά δεν τον συμβουλεύουν ποτέ να παντρεύεται!… Ή, έστω, να προσανατολίζεται προς το γάμο, να στοχεύει στο γάμο, που θα αποτελέσει τη θεραπεία όλων των παραπάνω, όταν βέβαια λειτουργεί σωστά. Αλλά πώς θα λειτουργήσει σωστά, όταν ο άνθρωπος παιδαγωγείται να έχει έναν εγωισμό φουσκωμένο σα μπαλόνι (δήθεν, για να μην τον υποτιμούν), άρα δε μπορεί να αγαπήσει, να θυσιαστεί, να υπακούσει ή έστω ν’ ακούσει τον άλλο (παρά μόνο όταν νιώθει ότι έχει εξασφαλίσει αντάλλαγμα), ενώ από κάθε μεριά όλοι βομβαρδιζόμαστε με φαντασιώσεις συζυγικής απιστίας;

Τι περίεργο! Δε βλέπουμε καμιά Παγκόσμια Ημέρα Γάμου ή Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Μοιχείας ή Κατά των Διαζυγίων Για Ψύλλου Πήδημα… Πώς κι έτσι;

***

Άραγε οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού, που μελέτησαν ή και έζησαν όλες τις πνευματικές καταστάσεις και που η διδασκαλία τους είναι θεμέλιο του πολιτισμού μας, τι γνώμη έχουν για τα παραπάνω;

Από τους αγίους (που είναι, κατ’ ουσίαν, θεραπευτές της ανθρώπινης ψυχής), αυτή η σεξουαλική επιδημία χαρακτηρίζεται πορνεία. Πριν εξοργιστείτε, να εξηγήσουμε το θέμα: οι άγιοι διδάσκαλοι της πνευματικής μας παράδοσης δεν κατακρίνουν ποτέ τον άνθρωπο, δεν τον απορρίπτουν ποτέ, αλλά χαρακτηρίζουν τις πράξεις για να μπορούν να βοηθήσουν να γιατρευτεί από τα ψυχικά του τραύματα. Μιλάω για τραύματα ηθικής προέλευσης, όχι νευρολογικής. Ο αμαρτωλός είναι θύμα της αμαρτίας, όχι εγκληματίας.

«Πορνεία» στη γλώσσα της Εκκλησίας (δηλ. όχι του παπά της ενορίας απλώς, αλλά εκείνων των σοφών και αγίων θεραπευτών), δεν ονομάζεται το επάγγελμα της πόρνης, αλλά η σεξουαλική δράση που δεν εντάσσεται σε μια σχέση ολοκληρωτικής αγάπης και ισόβιας δέσμευσης. Η επαγγελματίας πόρνη ονομάζεται έτσι, επειδή το επάγγελμά της περιλαμβάνει τέτοιες πράξεις. Πορνεία δεν ασκεί μόνο η πόρνη, αλλά και οι πελάτες της φυσικά.

Λοιπόν, η αποσύνδεση του σεξ από την απόλυτη αγάπη και την πραγματική και ολοκληρωτική ενότητα με τον άλλο, και η μετατροπή του σε μέσο απόλαυσης προσωρινής ηδονής, αυτό χαρακτηρίζεται πορνεία από την Εκκλησία. Ακριβώς δηλαδή αυτό που συμβαίνει σήμερα στο μυαλό και την ψυχή κάθε έφηβου. Οι έφηβοι δεν είναι ανήθικοι (αντίθετα, αναζητούν την ηθική, αλλά δεν ξέρουν πώς), είναι θύματα μιας πονηρής προπαγάνδας. Οι ελάχιστοι που αντιστέκονται, συνήθως υφίστανται ψυχολογικό πόλεμο (100% ρατσιστικό) ως «καθυστερημένοι» και συντηρητικοί, δηλ. θεωρούνται περίπου πνευματικά ανάπηροι ή συκοφαντούνται ως υποκριτές, ιδίως αν προστατεύουν την – ψυχική και σωματική – αγνότητά τους επειδή είναι πιστοί χριστιανοί.

Η πορνεία (μια δίψα για σεξουαλική ηδονή) εμποδίζει τον άνθρωπο να ερωτευτεί πραγματικά και μερικές φορές αυτή είναι που τον κάνει στ’ αλήθεια συναισθηματικά ανάπηρο και φοβισμένο. Εξηγώ: όταν βλέπω μια ημίγυμνη τηλεπαρουσιάστρια ή τραγουδίστρια (pop ή rock star) ή barwoman, τι βλέπω στ’ αλήθεια; Ένα κομμάτι σάρκα για κατασπάραγμα. Ή, αντίθετα (αν είμαι ηθικιστής), ένα πλάσμα άξιο για περιφρόνηση. Όχι ένα συνάνθρωπο, μια αδελφή μου, που σίγουρα έχει χαρές, λύπες, ανάγκες (όχι σεξουαλικές), πληγές, φόβους κ.τ.λ. Όχι κάποιον που με συγκινεί να του μιλήσω, να τον αγαπήσω και τελικά να τον βοηθήσω. Όταν όμως αυτή η ματιά προς τον άλλο γίνεται εθισμός (που ήδη έχει γίνει), η αγάπη εξορίζεται από τη ζωή μας. Και ήδη έχει εξοριστεί. Δε βρίσκουμε λόγο πια ν’ αγαπήσουμε τον πλησίον. Μήπως κάνω λάθος;

Αυτή η απουσία της αγάπης είναι η κόλαση. Η ανιδιοτελής αγάπη και συγχώρηση (άλλη μια λέξη που προκαλεί φρίκη στο μπερδεμένο και πελαγωμένο άνθρωπο του σήμερα) φέρνει την αληθινή και μόνιμη χαρά και είναι ο παράδεισος. Βέβαια, ο Χριστός και οι άγιοί μας είπαν πως η κόλαση και ο παράδεισος συνεχίζονται στην αιωνιότητα, σε βαθμό ασύλληπτο από κάθε φαντασία. Είπαν επίσης πως συνδέονται άμεσα με την αγάπη μας στο Θεό, δηλ. την ανταπόκρισή μας στην αγάπη που έχει έτσι κι αλλιώς ο Θεός για μας. Αυτό το θέμα (η αγάπη στο Θεό) είναι άλλος ένας στόχος, που τον πυροβολούν κάθε στιγμή εκείνοι που ελέγχουν τη ζωή μας και κατευθύνουν τη σκέψη μας. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν χωρίς ν’ ακούσουν τίποτα για την αγάπη του Θεού ή για την αγάπη προς το Θεό – εκτός αν είναι ο απρόσωπος «θεός» του βουδισμού ή του ινδουισμού, δηλ. ένα «κομμάτι του εαυτού μας», ένα εγωιστικό είδωλο, που αυτό, μάλιστα, προωθείται με όλα τα μέσα, μαζί με τη γιόγκα και την αστρολογία… Άλλο θέμα αυτό όμως.

Κάποιος ξένος καλλιτέχνης είπε σε μια συνέντευξη: «Αγαπάω πολύ τις γυναίκες. Όλη μου τη ζωή κολυμπάω σε γυναικείους κόλπους». Έχω να του πω ταπεινά ότι στην πραγματικότητα δεν αγαπάει, παρά μόνο τον εαυτό του και μάλιστα ένα συγκεκριμένο σημείο του εαυτού του. Φυσικά, δε θέλω να τον κατακρίνω. Αλλά πρέπει να πω πως έχει πάρει λάθος δρόμο, το δρόμο που προωθείται πλέον από όλα τα μέσα.

Δε θα μπω στο θέμα, κατά πόσον η «σεξουαλική επανάσταση» της δεκαετίας του 1950 διαμόρφωσε τους σημερινούς γονείς, που γέννησαν τους σημερινούς έφηβους. Θυμηθείτε τις κωμωδίες της δεκαετίας του 1980: ταινίες για εφηβικό κοινό, όπου όλα τα «αστεία» ήταν σεξουαλικά. Δυο γενιές μετά το 1950 μεγαλώνουμε τους έφηβους που στρέφονται – όπως είπα – γύρω από δύο άξονες: το σεξ και το θάνατο.

***

Θα κλείσω με τρεις χριστιανικές αναφορές, που ίσως μας εκπλήξουν.

Α) Ο Χριστός – που αναμφίβολα ήταν ανοιχτόμυαλος, σοφός και γεμάτος αγάπη για όλους – την πορνεία τη θεωρούσε αμαρτία. Γι’ αυτό, όταν η πόρνη έπεσε στα πόδια Του ζητώντας συγχώρεση, είπε: «Συγχωρούνται οι αμαρτίες της οι πολλές, γιατί αγάπησε πολύ» (κατά Λουκάν 7, 47). Αν δε θεωρούσε αμαρτία την πορνεία, δε θα χρειαζόταν να τη συγχωρήσει.

Β) Η αγία Μαρία η Αιγυπτία ήταν διάσημη πόρνη της Αλεξάνδρειας. Όμως δεν πληρωνόταν για τις υπηρεσίες της – ήταν απλά μια γυναίκα θηρευτής ανδρών, δηλ. αυτό, για το οποίο αναθρέφονται τα κορίτσια μας (συγγνώμη, να πω κάτι: τα σύγχρονα κορίτσια αναθρέφονται από την κοινωνία για να γίνουν: α) κυνηγοί ανδρών και β) καριερίστριες, επαγγελματίες, γιάπισσες, δηλ. αντίγραφα ανδρών – κανείς δεν τους μιλάει για αγάπη, ούτε για μητρότητα ή για συζυγική πίστη. Τ’ αγόρια αναθρέφονται με αντίστοιχους στόχους). Η αγ. Μαρία είχε ξεκινήσει αυτή την αναζήτηση, με ακόρεστη σεξουαλική δίψα, από 12 ετών. Κάποτε, νέα και όμορφη, ταξίδεψε στα Ιεροσόλυμα. Στο ταξίδι συνέχισε τη σεξουαλική της δράση. Όταν όμως πήγε να προσκυνήσει στον Άγιο Τάφο, μια αόρατη δύναμη αναπάντεχα δεν την άφηνε να μπει μέσα. Τότε έκλαψε και υποσχέθηκε στην Παναγία (που είχε το όνομά της, Μαρία) αλλαγή ζωής!

Κατόπιν μπήκε στον Άγιο Τάφο χωρίς εμπόδια. Και αντί να γυρίσει στην Αίγυπτο, έφυγε για την έρημο του Ιορδάνη και ασκήτεψε υπό συνθήκες υπεράνθρωπες περίπου 50 χρόνια. Έζησε σε σκληρές συνθήκες, αλλά η μετάνοια έφερε τη χαρά της παρουσίας του Θεού στη ζωή της. Έφτασε σε τέτοιο ύψος αγιότητας, ώστε όταν πήγε να συναντήσει τον άγιο Ζωσιμά (στον οποίο ο Θεός είχε αποκαλύψει την ύπαρξή της και αυτός έγραψε και τη βιογραφία της), άνοιξε με μια κίνηση τα νερά του Ιορδάνη και πέρασε απέναντι με τα πόδια. Και όταν πέθανε, ήρθε κι έσκαψε τον τάφο της, μπροστά στα μάτια του αγ. Ζωσιμά, ένα λιοντάρι (υπήρχαν λιοντάρια εκεί μέχρι το Μεσαίωνα). Αυτό είναι ένα άλλο πρότυπο ζωής, κορίτσια. Και υπάρχουν πάρα πολλές μεγάλες αγίες της Ορθοδοξίας (και ασκήτριες και μητέρες, ακόμα και βασίλισσες και ιεραπόστολοι και μεγαλομάρτυρες, αλλά και γιατρίνες, όπως η αγία Ερμιόνη, κ.τ.λ.), για τις οποίες δε θα σας μιλήσουν ποτέ τα περιοδικά lifestyle ή οι σχολές modeling. Δεν τους συμφέρει.

Γ) Υπάρχουν άγιοι, που πήγαιναν σε πορνεία, πλήρωναν τις πόρνες και, αντί για σεξ, τους μιλούσαν και τις έπειθαν ν’ αλλάξουν ζωή. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πραγματικά αγάπησαν τις πόρνες. Είναι ένα άλλο πρότυπο ζωής, αγόρια. Δεν τις έβλεπαν ως κρέας, αλλά ως ανθρώπους. Εσείς, όταν τις έχετε δίπλα σας, τι βλέπετε;

Δ) Το 1972, στο πολύνεκρο μαθητικό ατύχημα της Γεωργιούπολης, είχε μεταφερθεί θαυματουργικά από την Ακουμιανή Γιαλιά ο άγιος Γέροντας Γεννάδιος (†1983). Κατόπιν είπε πως είδε τις ψυχές των νεκρών κοριτσιών ν’ ανεβαίνουν στον ουρανό κρατώντας στεφάνιακαι πως όλες σώθηκαν (στην αιωνιότητα) λόγω της παρθενίας τους. Δεν έχω να προσθέσω κανένα σχόλιο σ’ αυτό. Ο νοών νοείτω (όποιος δε γνωρίζει το Γέροντα Γεννάδιο, ας πάρει το βιβλίο του καθηγητή Στυλ. Παπαδογιαννάκη «Γεννάδιος και Ιωακείμ», να τον γνωρίσει).

Πηγή: www.oodegr.com  
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/06/sex-stin-efivia.html

ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Εύγε για τις Ομολογιακές Αλήθειες περί αληθινής χριστιανικής Αγάπης, θυσιαστικού πνεύματος, αγνότητας, παρθενικού βίου, ευλογημένου από τον Θεό Γάμο και Ορθόδοξης Μαρτυρίας των Αγίων στο ανωτέρω κείμενο...

Με πολλά άρθρα του το "Ενημέρωσης ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ" γίνεται και "Πενταπόσταγμα Αγάπης Χριστού και Ορθόδοξης Ομολογίας".

Ωστόσο, με λύπη πολλές φορές την αξιόλογη δημοσιογραφική ιστοσελίδα σας ως απλός αναγνώστης και πολύ αμαρτωλός την έχω κατακρίνει ότι μετατρέπεται σε "Πενταπόσταγμα μίσους" όταν επιτρέπει οι ελάχιστοι ανώνυμοι με φθονερά σχόλιά τους να εκδηλώνουν το μίσος τους απέναντι στον Αναστημένο Θεάνθρωπο Χριστό, στην Μία Αγία Εκκλησία μας και στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας...   

ΣΤΟ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΡΘΡΟ, του κυρίου Θεόδωρου Ρηγινιώτη, ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΗΣ:

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΗΘΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ...

ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΟΠΛΟ ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΟ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΑ, Η ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΝΟΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ "ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ", ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ, ΕΡΓΑ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ (ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ "ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ" ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΑΜΕ, ΠΡΙΝ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ) ΚΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑ, ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΖΩΗ, ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΩΣΤΕ ΩΣ ΜΕΛΗ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ http://www.freevolition.gr/orthodoxy-homology.htm ΝΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ.

ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ....

ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΣΕΒΟΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ...

Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟ ΠΑΤΕΡΑ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΩΛΑ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.  «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95,5)

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14, ΣΤΙΧΟΙ: 5 Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς· Κύριε, οὐκ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις· καὶ πῶς δυνάμεθα τὴν ὁδὸν εἰδέναι; 6 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ. 7 εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν· καὶ ἀπ' ἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε αὐτόν.

Ευστάθιος Μοσχοβίτης
 

ΤΟ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΔΟΜΟΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟFACEBOOK

(ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ)

ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΟΔΟΜΟΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟFACEBOOK ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ.   S.O.S. = Save Our Souls (= Σώστε τις ψυχές μας· διεθνές σήμα κινδύνου) http://www.freevolition.gr/sodomitezionistfacebook.htm

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ι. ΜΟΣΧΟΒΙΤΗΣ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ