ΑΡΘΡΟ
Η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΙΑΣ
Η βία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που χαρακτηρίζει τις συγκρούσεις αντιτιθέμενων συμφερόντων των ατόμων, των ομάδων και των κοινωνιών. Η σύγκρουση ισχυρών οικονομικών συμφερόντων της κορυφής=elite=αφρόκρεμας των πλουσιότερων κοινωνικών στρωμάτων, (δηλαδή μικρού αριθμού ανθρώπων με μεγάλη οικονομική δύναμη), δύο ή περισσότερων κρατών, μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο για την εξασφάλιση των συμφερόντων τους, όπως μας διδάσκει ο Θουκυδίδης και ο πελοποννησιακός πόλεμος. Ωστόσο η βία δεν είναι φαινόμενο μόνο των πολεμικών επιχειρήσεων αλλά είναι συνυφασμένη με τις κοινωνικές σχέσεις και την κοινωνική ιεράρχηση και αυτό γίνεται ιδιαίτερα φανερό σε αντιδημοκρατικά και δικτατορικά καθεστώτα. Εκεί κυριαρχεί ή αυθαίρετη εξουσία του δικτάτορα ο οποίος έχοντας όλες τις εξουσίες στα χέρια του, νομοθετική, και εκτελεστική εξυπηρετεί τα δικά του κυρίως συμφέροντα καθώς και των λίγων ομάδων, της γραφειοκρατίας και των ισχυρών που θέλουν να διαφυλάξουν τα άνομα προνομία τους εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Η θρασυδειλία των τραμπούκων και των ρουφιάνων που στηρίζουν τα αυταρχικά καθεστώτα ξεπερνάει την ανθρώπινη φαντασία. Μπορούν να διαπράξουν κάθε έγκλημα προκειμένου να διατηρήσουν την αντιδημοκρατική τους εξουσία και χρησιμοποιούν την προπαγάνδα, τον λαϊκισμό και τα ΜΜΕ για να διαστρεβλώσουν την αλήθεια και να καταπνίξουν κάθε ελεύθερη φωνή. Δυστυχώς η βίαιη θρασύδειλη συμπεριφορά δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των αυταρχικών καθεστώτων. Πολλές φορές για να ανέλθουν κοινωνικά και οικονομικά ορισμένοι άνθρωποι απειλούν ότι θα ασκήσουν βία, είτε την ασκούν ύπουλα και με διάφορες μεθόδους ψυχολογικές και σωματικές χωρίς να τους αντιλαμβάνεται πάντα το ευρύτερο εργασιακό περιβάλλον τους. Πατάνε επί πτωμάτων για να ανέβουν κοινωνικά όπως λέει ο λαός μας. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρονται στην οικογένεια και στα παιδία τους, τα οποία συνήθως θεωρούν κτήμα τους και ενώ τα βασανίζουν και τα βρίζουν, εάν κάποιος τους πει: “Μην μου συμπεριφέρεσαι όπως στα παιδιά σου”, θα πέσουν επάνω του να τον πνίξουν, σαν να κατηγόρησαν για άχρηστα τα κτήματά τους και έχασαν την αξία τους! (Τέτοιας ποιότητας άνθρωποι σταύρωσαν τον Χριστό). Αυτοσεβασμός και αξιοπρέπεια είναι άγνωστες έννοιες για αυτούς γιατί είναι ακαλλιέργητοι και ασυνείδητοι, όσα πτυχία και περγαμηνές και αν διαθέτουν, και δεν νιώθουν σεβασμό για τον συνάνθρωπό τους. Αν δεν αγαπούν και δεν σέβονται τον συνάνθρωπό τους ως εικόνα του θεού, ως αδελφό τους, και δεν ζουν αξιοπρεπώς πώς μπορούν να αγαπούν αληθινά την σύζυγο και τα παιδιά τους, τα οποία θεωρούν κτήμα τους. Όπως ο Χριστός συγχώρησε τους σταυρωτές του πάνω στο σταυρό ας τους συγχωρήσουμε και εμείς, ωστόσο αναρωτιέμαι αν μπορούμε να έχουμε κοινωνικές σχέσεις με αυτούς τους αμετανόητους ανθρώπους. Εξαντλούν όλο τον ψευτοανδρισμό τους σε μπουνιές και κλωτσιές σε όποιον τολμήσει να τους μιλήσει για αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια και αλήθεια. Τέτοιου είδους ψευτοπαλληκαράδες μπορούμε να συναντήσουμε σε όλους τους πολιτικούς χώρους δημοκρατικούς και μη… Είναι οι λεγόμενοι αφέντες στο σπίτι ή στην εργασία αν είναι προϊστάμενοι και βασανίζουν όποιον θεωρούν ότι δεν θα τους αντισταθεί γιατί δεν έχει τα ίδια άγρια ένστικτα με αυτούς. Η αυτοδικία είναι μια συνηθισμένη επιλογή τους και πιστεύουν ότι έχουν πάντα δίκιο. Δεν κατανοούν πόσο θρασύδειλο είναι να κτυπούν όποιον δεν αγαπά την βία και επομένως δεν θα τους απαντήσει με τον ίδιο θρασύδειλο τρόπο, ακόμη και αν τον σκοτώσουν. Ένα από τα χαρακτηριστικά φαινόμενα της ανταγωνιστικής κοινωνίας είναι η βία καθώς ο σκοπός της θεοποίησης και εξυπηρέτησης του ατομικού συμφέροντος αγιάζει τα δολοφονικά ένστικτα και μέσα που χρησιμοποιούν άμεσα ή έμμεσα όσοι θέλουν να διατηρούν τα προνόμια τους και τις κοινωνικές ανισότητες προς όφελος τους, ενίοτε με δημοκρατικό προσωπείο. Οι λίγοι οικονομικά ισχυροί προσπαθούν να ελέγξουν κόμματα και κυβερνήσεις για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους με τη δύναμη του χρήματος, την συναλλαγή, την διαπλοκή και την χρηματοδότηση των κομμάτων για να τα χρησιμοποιούν. Στις πρώην, υποτίθεται σοσιαλιστικές, χώρες του Σοβιετικού φασισμού, μια ομάδα ανώτατων στελεχών του κόμματος και μια γραφειοκρατία κατακρατούσε τον πλούτο που παρήγαγε η κοινωνία για να ζει το ίδιο πλούσια με τους λίγους κεφαλαιοκράτες της δύσης που κατηγορούσε, ενώ ο λαός υποφέρει και μοιράζεται την φτώχεια σε ανατολή και δύση. Η βία είναι το εργαλείο των ανθρώπων που δεν έμαθαν να αγαπούν και να θυσιάζονται για τον συνάνθρωπο τους. Είναι γνώρισμα των άπληστων που αγαπούν μόνο τον εαυτό τους και ζουν την απέραντη μοναξιά και δυστυχία τους, πλούσια μεν από υλικά αγαθά αλλά φτωχή σε αγάπη και ιδανικά και για αυτό είναι πνευματικά νεκροί. Κοινωνία αλληλεγγύης και δικαιοσύνης χωρίς ανθρώπους που να ξέρουν να αγαπούν και να σέβονται τον συνάνθρωπό τους δεν είναι εφικτή. Γιατί ακόμη και οι τελειότεροι κοινωνικοί και πολιτικοί θεσμοί και οι καλύτερες κοινωνικές και οικονομικές δομές δεν μπορούν να οικοδομήσουν την κοινωνία της δικαιοσύνης και αλληλεγγύης εάν είναι διεφθαρμένοι οι άνθρωποι που την αποτελούν και δεν ξέρουν να αγαπούν, να ζουν με δικαιοσύνη και αλήθεια και να σέβονται το ανθρώπινο πρόσωπο ως εικόνα του Θεού.
Ευστάθιος Ι. Μοσχοβίτης Δημοσιογράφος
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΜΟΣΧΟΒΙΤΗΣ |